Yapay zekânın kim tarafından ve nasıl düzenleneceği konusundaki mücadele, federal ve eyalet otoritelerinin yetki ve yaklaşım konusunda karşı karşıya gelmesiyle kritik bir dönemece ulaştı.
6 Haziran 2025'te Senato, Başkan Trump'ın 'One Big Beautiful Bill' adlı yasa tasarısının kendi versiyonunu sundu. Bu tasarı, federal genişbant fonu karşılığında eyalet ve yerel düzeydeki yapay zekâ düzenlemelerine on yıl boyunca moratoryum getirilmesini öngörüyor. Tartışmalı bu madde, eyalet düzeyinde geliştirilmekte olan tüketici korumalarını baltaladığı gerekçesiyle ciddi eleştirilere yol açtı.
Federal moratoryuma karşı çıkan bir eyalet yetkilisi, "Sakinler ve çevre için duyulan endişeler, geliştiricilerin sahip olduğu güç ve etki tarafından gölgede bırakılıyor gibi görünüyor," dedi. Senato versiyonunun gündeme gelmesiyle birlikte, yapay zekâ düzenlemesinin geleceği önümüzdeki haftalarda her iki meclisin de farklılıklarını uzlaştırmaya çalışmasıyla belirlenecek.
Zamanlama özellikle önemli; zira eyaletler kendi yapay zekâ yönetim çerçevelerini hızla ilerletiyor. Sadece birkaç gün önce, 2 Haziran'da, Teksas yasama organı kapsamlı Teksas Sorumlu Yapay Zekâ Yönetişim Yasası'nı kabul etti. Vali tarafından imzalanırsa, yasa Ocak 2026'da yürürlüğe girecek ve Teksas'ı Colorado, Utah ve Kaliforniya'dan sonra yapay zekâya özel mevzuat çıkaran dördüncü eyalet yapacak.
Ülke genelinde eyalet milletvekilleri, 2025 yılında tüketici koruması, sohbet robotu düzenlemesi, üretken yapay zekâda şeffaflık ve sınır model güvenliği gibi konulara odaklanan yüzlerce yapay zekâyla ilgili yasa tasarısı sundu. Colorado'nun Yapay Zekâ Yasası, birçok eyalet için model haline geldi; geliştiricilerin algoritmik ayrımcılığı azaltmasını ve yüksek riskli yapay zekâ sistemleri için risk değerlendirmesi yapmalarını şart koşuyor.
Federal teklif, yapay zekâ sistemlerinin günlük yaşama giderek daha fazla entegre olduğu bir dönemde, eyalet düzeyindeki bu ivmeyi sekteye uğratma tehdidi taşıyor. Gizlilik uzmanları, 2025'te yapay zekâ yönetişiminde önemli gelişmeler yaşandığını ve AB'nin Yapay Zekâ Yasası'nın şeffaflık, önyargı tespiti ve yüksek riskli yapay zekâ sistemlerinde insan denetimi için küresel standartlar belirlediğini vurguluyor.
Sanal asistanlar ve sohbet robotları daha sofistike hale geldikçe, veri gizliliğiyle ilgili endişeler de artıyor. Son araştırmalar, kuruluşların yalnızca %27'sinin yapay zekâ tarafından üretilen tüm içerikleri kullanmadan önce incelediğini gösteriyor; bu da güçlü bir denetim ihtiyacının aciliyetini ortaya koyuyor. Federal düzeydeki deregülasyon ile eyalet düzeyindeki korumalar arasındaki çatışma, Amerika'da yapay zekâ yönetişiminin geleceğini büyük ölçüde şekillendirecek.