Στις αίθουσες συνεδριάσεων, στις τηλεδιασκέψεις αποτελεσμάτων και στα τεχνολογικά συνέδρια της Silicon Valley, μια νέα τάση έχει αναδειχθεί μεταξύ των διευθυνόντων συμβούλων τεχνολογίας: να δηλώνουν με υπερηφάνεια πόσο εκτεταμένα χρησιμοποιούν εσωτερικά τα δικά τους προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Microsoft, Satya Nadella, αποκάλυψε πρόσφατα ότι μεταξύ 20-30% των αποθετηρίων κώδικα της εταιρείας περιέχουν πλέον κώδικα που έχει παραχθεί από τεχνητή νοημοσύνη. «Θα έλεγα ότι ίσως το 20%, 30% του κώδικα που βρίσκεται σήμερα στα αποθετήριά μας και σε ορισμένα από τα έργα μας είναι πιθανότατα γραμμένος εξ ολοκλήρου από λογισμικό», δήλωσε ο Nadella κατά τη διάρκεια συνομιλίας με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Meta, Mark Zuckerberg, στο LlamaCon.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Google, Sundar Pichai, δεν έμεινε πίσω, ανακοινώνοντας ότι η τεχνητή νοημοσύνη παράγει «πολύ πάνω από το 30%» του νέου κώδικα της εταιρείας, από 25% μόλις πριν έξι μήνες. Οι επικεφαλής αυτοί χρησιμοποιούν αυτά τα στατιστικά για να αποδείξουν την εμπιστοσύνη τους στα δικά τους συστήματα AI.
Την ίδια στιγμή, ο Zuckerberg έχει θέσει ακόμα πιο φιλόδοξο στόχο, προβλέποντας ότι «ίσως η μισή ανάπτυξη θα γίνεται από AI, αντί για ανθρώπους» στη Meta μέσα στον επόμενο χρόνο. Έχει επίσης εκφράσει ανοιχτά την πρόθεσή του να αναπτύξει τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορεί να λειτουργεί ως «ένας είδος μηχανικού μεσαίου επιπέδου» στην εταιρεία.
Πέρα από τη δημιουργία κώδικα, οι ηγέτες της τεχνολογίας υιοθετούν το AI dogfooding και με άλλους τρόπους. Ο διευθυντής της Uber, Sachin Kansal, έχει πάει την προσέγγιση αυτή ένα βήμα παραπέρα, ολοκληρώνοντας 700 διαδρομές παραδίδοντας φαγητό ή μεταφέροντας επιβάτες για να δοκιμάσει ο ίδιος τις υπηρεσίες της εταιρείας. Τώρα εφαρμόζει την ίδια μεθοδολογία και στην ενσωμάτωση αυτόνομων οχημάτων της Uber, δοκιμάζοντας προσωπικά τα ρομποταξί της Waymo στο Όστιν.
Η πρακτική του «να τρως το δικό σου dogfood» δεν είναι καινούργια στον χώρο της τεχνολογίας—ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 και έγινε δημοφιλής στη Microsoft τη δεκαετία του 1980—αλλά αποκτά νέα σημασία στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Οι εταιρείες τη χρησιμοποιούν όχι μόνο ως τακτική μάρκετινγκ, αλλά και ως πρακτική μέθοδο για τον εντοπισμό σφαλμάτων, τη βελτίωση της εμπειρίας χρήστη και την επίδειξη της ασφάλειας και αξιοπιστίας των συστημάτων AI τους.
Ωστόσο, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη ενσωματώνεται όλο και βαθύτερα σε κρίσιμες επιχειρηματικές λειτουργίες, το διακύβευμα του dogfooding είναι υψηλότερο από ποτέ. Όταν οι διευθύνοντες σύμβουλοι τεχνολογίας δεσμεύονται δημόσια να χρησιμοποιούν εκτεταμένα τα δικά τους προϊόντα AI, στέλνουν ένα μήνυμα εμπιστοσύνης στα συστήματά τους—και θέτουν τον πήχη για την υπόλοιπη βιομηχανία να ακολουθήσει.