Een revolutionaire doorbraak in sociale robotica verandert de manier waarop machines leren omgaan met mensen. Onderzoekers hebben een simulatiesysteem ontwikkeld waarmee sociale robots getraind kunnen worden zonder dat daar menselijke deelnemers voor nodig zijn, wat de ontwikkeltijd in het vakgebied drastisch kan verkorten.
De studie, gepresenteerd op de 2025 IEEE International Conference on Robotics and Automation (ICRA), werd uitgevoerd door een team van de University of Surrey en de Universität Hamburg. Hun aanpak draait om een dynamisch scanpad-voorspellingsmodel dat robots helpt te anticiperen op waar mensen tijdens sociale interacties van nature naar zouden kijken.
"Onze methode stelt ons in staat te testen of een robot op de juiste dingen let – net als een mens – zonder dat er realtime menselijk toezicht nodig is," legt Dr. Di Fu uit, mede-leider van het onderzoek en docent Cognitieve Neurowetenschappen aan de University of Surrey.
Het onderzoeksteam valideerde hun model met behulp van twee openbaar beschikbare datasets en toonde aan dat humanoïde robots met succes menselijke oogbewegingen konden nabootsen. Door prioriteitskaarten van menselijke blikrichtingen op een scherm te projecteren, konden ze de voorspelde aandachtsfocus van de robot direct vergelijken met echte gegevens, waardoor grootschalige studies met menselijke deelnemers in de vroege onderzoeksfasen overbodig werden.
Deze innovatie pakt een belangrijk knelpunt in de ontwikkeling van sociale robots aan. Voorheen hadden onderzoekers talloze menselijke deelnemers nodig om robots te trainen en te testen voor sociale omgevingen zoals onderwijs, gezondheidszorg en klantenservice. Voorbeelden van zulke robots zijn Pepper, een winkelassistent, en Paro, een therapeutische robot voor dementiepatiënten.
Door onderzoekers in staat te stellen sociale interactiemodellen op grote schaal te testen en verfijnen via simulatie vóór inzet in de echte wereld, kan deze doorbraak de ontwikkelcyclus van sociale robots aanzienlijk versnellen, terwijl de kosten dalen en de effectiviteit in menselijke omgevingen toeneemt.